پریشان گویی های یک دلِ تنگ...

فاطمه راه رفتن را در مبارزه آموخته است و سخن گفتن را در تبلیغ و کودکی را در مهد طوفان نهضت به سر آورده و جوانی را در کوره ی سیاست زمانش گداخته است.

او یک زن مسلمان است.زنی که عفت اخلاقی،او را از مسوؤلیت اجتماعی مبری نمی کند.(فاطمه فاطمه است،ص223)

همیشه فکر می کنم تو حوزه ی الگو سازی از زندگی حضرت زهرا (س)برای زن مسلمان و ایرانی خیلی کم کاری شده.

  کتابهایی که وجود داره یا در مدح مناقب حضرت هستند یا مرثیه نامه ای در سوگ ایشان.

فقدان کتابها و جزواتی که یک برنامه ی درست و کامل  و همه فهم در همه ی ابعاد زندگی برای نیاز یک زن از زندگی حضرت زهرا (س) بده،خیلی خیلی حس میشه.

   به نظرم کسایی که دانش و تخصص و دغدغه ی این مسئله رو دارن باید دست به کار بشن.

+کتاب فاطمه فاطمه است از دکتر علی شریعتی رو حتما مطالعه کنید...

+29خرداد سالگرد درگذشت دکتر علی شریعتی تسلیت باد...

+التماس دعای فراوان در آخرین روزهای ماه مهمانی خدا...

و چه کس می داند....

                       یتیمان کوفه این روز ها....

                   .                               با اشک افطار می کنند و ....

                                                                                  با بغض نیت روزه ی فردا؟....

+یا علی(ع) تو امام ترین امام منی...

+امام اولینم به حق خودت،به خودت که حقی،در این شب های قدر ما را به مسیر حق هدایت فرما...

امروز برای دومین بار کتاب دا را تمام کردم.

مثل باراول حالم عجیب است.حوصله ندارم.دلم میخواهد بنشینم و ساعتها در رویاهایم غرق بشوم.

من خرمشهر را ندیده ام.من آبادان و شلمچه و اهواز را ندیده ام.ولی به لطف صدها کتابی که درباره ی جنگ خوانده ام وجب به وجب خرمشهر را می شناسم.

من خیلی وقتها دلم برای خرمشهر تنگ میشود...

دلم برای کارون و اروند پر می کشد...

بین خودمان بماند من دلم برای جهان آرا هم تنگ میشود...

حتی برای باکری و زین الدین و همت و چمران...

من به راوی دا حسودی میکنم...

من حسودم...حسادت برای همه ی انها که جنگ را دیده اند...

حسادت برای همه ی کسانی که جنگیده اند...حسادت برای همه ی کسانی که پشت جبهه ها کمک کرده اند..

حسادت برای همه ی کسانی که شهید شده اند...

من این روزها عجیب دلم برای امام تنگ میشود...

امام رضا (ع):بدن همانند زمین پاک و آماده ی زراعت است که اگر در آبادانی و آب دهی به آن مراقبت شود،به گونه ای که آب ،نه بیشتر از نیاز به آن برسد تا آن را غرق کند و نه از اندازه کمتر باشدتا آنرا به خشکی گرفتار سازد ،آبادانی اش استمرار می یابد و خرمی اش بیشتر می گردد و کشت آن برکت می یابد؛اما اگر از آن غفلت شود،به تباهی می گراید و علف هرز در آن می روید.بدن چنین حکایتی دارد و تدبیر آن در خوراک و نوشیدنی،چنین است.پس سامان و سلامت می یابد و عافیت در آن ریشه می گسترد.بنگر که چه چیز با تو و معده ات سازگار است و تن توبا چه چیز نیرو می گیرد و چه خوردنی و نوشیدنی ای برای بدنت سالم تر است،همان را برای خویش مقرر بدار و خوراک خود گیر.

+بحارالانوار ج 62,ص310

+مشغول خواندن کتاب((امام رضا ع و زندگی)) نوشته ی مهدی غلامعلی هستم.

+